بررسی میزان تاثیر بخیه فشاری در باز شدن زخم لاپاراتومی اورژانس شکم در بیماران بستری در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی اراک

باز شدن زخم یکی از عوارض شایع اعمال جراحی لاپاراتومی شکم با مورتالیته و موربیدیتی بالا می باشد. از بخیه فشاری عموما به منظور بستن مجدد زخم باز شده استفاده می شود.هدف این پژوهش تعیین اثر پیشگیرانه بخیه فشاری و مقایسه آن با بخیه متداول در باز شدن زخم لاپاراتومی شکمی بود روش کار:در این مطالعه کار آزمایی بالینی ، 160 بیمار با حد اقل دو عامل خطر باز شدن زخم که کاندید عمل جراحی لاپاراتومی اورژانسی به دلیل شکم حاد ناشی از پریتونیت یا ترومابودند به صورت تصادفی ساده به دو گروه 80 نفره تقسیم شدند. دو گروه از نظر عوامل خطر موثر بر باز شدن زخم یکسان شدند. در گروه کنترل ، فاشیا بااستفاده از نخ لوپ 1 به صورت پیوسته بخیه شد و در گروه مداخله علاوه بر آن از بخیه فشاری با استفاده از نایلون 1وتیوب پلاستیکی(نلاتون قطعه شده) ، همزمان پوست ، بافت زیر پوستی ،عضله رکتوس و فاشیادر فواصل 5 سانتی متری نیز استفاده شد. و در نهایت میزان باز شدن زخم مقایسه شد. یافته ها :باز شدن زخم در 3 نفر ( 3.7 %) گروه بخیه فشاری و 11 نفر ( 13.7%) گروه بخیه متداول اتفاق افتاد (p ≤ 0.05) . هیچ گونه مرگ و میر یا عفونت زخم در دو گروه مشخص نگردید . بر اساس رگرسیون چند متغیره ، وضعیت همودینامیک ناپایدار ، ترومای نافذ و آسیب به روده ها با باز شدن زخم ارتیاط داشت. بحث و نتیجه گیری: بخیه فشاری پروفیلاکتیک در بیماران پر خطر می تواند در کاهش باز شدن زخم در لاپاراتومی اورژانس شکم کمک کننده باشد.